Od tego wszystko się zaczęło . . .

Na dobry początek chciałabym skrobnąć kilka słów o tym, jak rozwinęła się moja kosmetyczna „choroba”. Historia jest w sumie bardzo prozaiczna. Malowałam się od dawna, ale zawartość mojej kosmetyczki była nad wyraz skromna: podkład (najczęściej w nie do końca idealnie dobranym kolorze), korektor (ze znaczenia pudru w kamieniu w makijażu nie zdawałam sobie wtedy nawet sprawy, więc i po co miał mi zajmować miejsce w kosmetyczce…), jeden cień (kolor szampana z lekkim brokatem z Sephory), czarna kredka, tusz do rzęs i róż od wielkiego święta… Tak… jestem w stanie wyobrazić sobie teraz Wasz zniesmaczony wyraz twarzy… toż to musiał być obraz nędzy i rozpaczy… No nie, tak źle nie było, bo lustro w domu mam i myślę, że (prawie zawsze) jestem w stanie obiektywnie ocenić swój wygląd, ale fakt faktem do ideału w sztuce makijażu było mi daleko. W zasadzie, piątek, świątek czy niedziela, mój makijaż prezentował się tak samo… Nuda, nuda i jeszcze raz nuda! Do czasu…

I tu zaczyna się punkt kulminacyjny niniejszej opowieści: razu pewnego, siedząc w pracy i nudząc się potwornie, postanowiłam poszperać sobie na YouTube. Nie wiem, jak Wy, ale ja zawsze postrzegałam ten serwis jako zbiór śmiesznych, czasem żenujących filmików, ewentualnie teledysków i raczej nie spodziewałam się znaleźć tam nic wartościowego. Chcąc zabić czas, stwierdziłam, że poszukam najciekawszych scen z jednego z moich ulubionych wtedy seriali (Tak! Seriale to moja druga mania po kosmetykach!) i wpisując frazę „sex and the city” ku mojemu zdziwieniu nie natknęłam się na moje ulubione bohaterki tylko na ten oto filmik: SEX & THE CITY Carrie Bradshaw make up.Mój nos prawie przykleił się do ekranu! Nawet nie wiedziałam, a było to w roku 2008, że na YouTube można znaleźć filmiki instruktażowe, jak wykonać dany makijaż!!! Wiem, pewnie dla wielu z Was filmiki „urodowe” są oczywistą oczywistością, dla mnie w tej chwili też, ale wtedy moje zaskoczenie było ogromne. I tak jeden filmik prowadził do następnego, obejrzałam większość makijaży wykonanych przez panacea81 (która swoją drogą od tamtego momentu zdążyła już założyć swoją linię kosmetyczną dostępną nawet w amerykańskich Sephorach!), dowiedziałam się, że dany kanał można subskrybować, śledzić nowe „produkcje” na bieżąco. Oznaczało to dla mnie zupełnie nowy świat. Do dziś pamiętam moje pierwsze „świadome” zakupy kosmetyczne po obejrzeniu filmików na YT. Celowo piszę „świadome” w cudzysłowie, jako że produkty, które kupiłam, miały się do mnie, do mojego typu urody, koloru oczu itp. itd. jak przysłowiowy piernik do wiatraka (na wspomnienie pierwszych cieni do powiek pobłażliwy uśmiech sam ciśnie mi się na usta;)). Z czasem jednak każdy obejrzany filmik poszerzał moją wiedzę, uzmysłowiłam sobie sens stosowania bazy pod cienie, o której istnieniu wcześniej nie miałam bladego pojęcia, dowiedziałam się, dlaczego wszelkie pudry fiksujące są tak ważne!;), poznałam znaczenie pędzli do makijażu, odkryłam nieznane mi zupełnie marki kosmetyczne takie jak np. znany na całym świecie MAC, ale również nasz rodzimy Inglot. I wszystko byłoby świetnie, gdyby nie wydłużająca się lista zakupów po obejrzeniu każdego filmiku… zostałam zarażona kosmetycznym bakcylem i niestety, moi drodzy, jest to choroba nieuleczalna, dlatego zastanówcie się dobrze, zanim zostaniecie ze mną na dłużej, konsekwencje mogą być nieodwracalne… ;) W każdym razie przez dwa lata moja kolekcja rozrosła się znacznie, swoją wiedzę poszerzyłam na tyle, że myślę, iż nie będzie zbytnim zarozumialstwem, jeśli powiem, że wiem, jak zrobić dobry makijaż (przynajmniej na sobie;)), stałam się poszukiwaczem dobrych kosmetyków, które niekoniecznie muszą nadmiernie nadwyrężać nasz budżet, choć przyznaję, że lubię sobie czasem podarować odrobinę luksusu:)
Jeśli Was też interesują tematy kosmetyczne, jeśli lubicie stosować sprawdzone produkty, ale i poszukiwać nowinek, to mogę Was zapewnić, że trafiliście pod dobry adres:)

Gratulacje dla tych, którzy dotrwali do końca tego przydługiego posta (niestety należę do osób, które zawsze mają dużo do powiedzenia;)). Mam nadzieję, że jeszcze do mnie zajrzycie. Muak!

P.S. Wybaczcie póki co ubogi charakter niniejszego bloga, tak naprawdę jestem kompletną nowicjuszką w tej kwestii i dopiero się uczę, z czym to się je;) Mam nadzieję, że kolejne posty będą bardziej urozmaicone:)