Off-top vol. 2

Dziś znowu będzie nie na temat i owo "nie na temat" ponownie będzie dotyczyło seriali, a właściwie jednego konkretnego...

Już jakiś czas temu wspominałam, że trafiłam na nowy "tasiemiec", który mnie "zauroczył". Właściwie zarówno słowo "tasiemiec", jak i "zauroczył" jest tutaj nie na miejscu. Według mnie tasiemcem nie można nazwać serialu, który liczy sobie cztery sezony (do tej pory) po dwanaście odcinków w każdym, bo w końcu gdzie mu tam do słynnej już "Mody na sukces". "Zauroczyć" raczej nie jest również w stanie film, w którym co drugie słowo to f*ck i który dość często potrafi ścisnąć za gardło, a od czasu do czasu nawet przyprawić o depresję. A jednak... Mowa tu o brytyjskiej serii "Skins" (pol. "Kumple").

(Na zdjęciu w górnym rzędzie od lewej: Anwar, Tony, Michelle, Sid; w drugim rzędzie od lewej: Jal, Maxxie, Cassie; w okularach: Chris; u dołu dwie postacie drugoplanowe, których imion niestety nie pamiętam;))

Na serial ten natknęłam się zupełnie przypadkiem. Jedna z amerykańskich guru makijażowych (o ironio!), xsparkage (klik), wspominała o nim w którymś ze swoich filmików, a że ja wciąż szukam serialowych nowinek, czym prędzej postanowiłam się zapoznać. Przyznam, że pierwszy odcinek nie był powalający i trochę mnie znudził. Nie należę do osób o szczególnie wrażliwych na przekleństwa uszach, ale nie jestem również zwolenniczką wulgarnego języka, więc już sam fakt, że bohaterowie co mniej więcej 30 sek. wręcz bombardują nas przeróżnymi wariacjami brytyjskich "kwiatków", przemawiał na niekorzyść "Skins". Ponadto, tematyka koncentrowała się głównie na seksie, co też mnie jakoś szczególnie nie zachwyciło. Postanowiłam jednak mimo wszystko dać serialowi drugą szansę, obejrzałam kolejny odcinek, potem następny i następny, i... wciągnęło mnie na amen. 

(To zdjęcie poniekąd świetnie oddaje charakter serialu, ale proszę się nie zniechęcać;))

Serial opowiada o grupce młodzieży z Bristolu, których życia zdecydowanie nie określiłabym przymiotnikiem "kolorowe". Barwne może ono i jest, ale raczej w negatywnym znaczeniu tego słowa. Niby codzienność bohaterów to nieustająca impreza, ale cały czas ma się wrażenie, że ta ciągła zabawa, alkohol, narkotyki to tylko sposób na zagłuszenie codziennych problemów. A jest ich sporo: anoreksja, związki, przyjaźnie, miłosne trójkąty, homoseksualizm, skoncentrowani wyłącznie na sobie rodzice, utrata bliskich, niechciane ciąże itp. itd.

Serial zasługuję na uwagę choćby z tego względu, że jest to brytyjska produkcja, która moim zdaniem przełamuje wiele schematów typowych przykładowo dla amerykańskich seriali, którymi karmi nas polska TV i które sprzedają nam nieco wypaczony obraz świata. W "Skins" nie odnajdziemy jednak również polskiej rzeczywistości, mimo wszystko model dorastania w Wielkiej Brytanii wygląda zupełnie inaczej niż u nas, nastolatkowie są zdecydowanie bardziej wyzwoleni, o wiele wcześniej zaczynają samodzielne życie, rodzice zdają się być o wiele bardziej "wyluzowani". Czy jednakże właśnie taki styl życia nie czeka nas za kilka lat? Nie wykluczałabym takiej możliwości... Może warto  więc dowiedzieć się, z czym my jako potencjalni rodzice możemy mieć kiedyś do czynienia;).

  

To, co mnie zdecydowanie urzekło, to sposób konstruowania fabuły. Każdy odcinek skupia się na innym bohaterze serialu, kontynuując jednocześnie ogólne wątki. W ten sposób o wiele lepiej możemy poznać zarówno osobowości poszczególnych postaci jak i przyczynę ich problemów. Nie będę tutaj raczyć Was opisami, kto jest kim, gdyż mi osobiście największą przyjemność sprawiało odkrywanie tajemnic każdego z bohaterów podczas "pochłaniania" poszczególnych odcinków serialu. Są to bez wątpienia osobowości niezwykle barwne, podobnie zresztą jak ich perypetie. Trudno byłoby mi zdecydować się na jednego ulubieńca, gdyż każdy  bohater jest inny i ma w sobie coś wyjątkowego, za co zasługuje na szczególną sympatią. Ulubiony odcinek? Do tej pory obejrzałam dwa sezony i najbardziej spodobał mi się epizod (bodajże) siódmy z pierwszej serii (ten, w którym bohaterowie jadą na wycieczkę do Rosji, by namacalnie poznać historię komunizmu) - rozbawił mnie do łez, zazwyczaj jednak serial jest niesamowicie smutny, momentami wręcz depresyjny.

Uwaga! Osobom, które są bardzo wrażliwe na wulgaryzmy i którym nie odpowiada ciągłe poruszanie tematyki seksualnej, serial z pewnością się nie spodoba. Główne wątki kręcą się przede wszystkim wokół takich problemów jak seks, przyjaźń, miłość (dokładnie w tej kolejności). Myślę też, że nie jest to film odpowiedni dla osób poniżej 16 roku życia, ja na pewno nie pozwoliłabym go oglądać moim nastoletnim dzieciom, dla ich i mojego dobra;).

A może mieliście już przyjemność obcować ze "Skins"? Jeśli tak - jestem bardzo ciekawa Waszych opinii, jeśli nie - chętnie się dowiem, czy chcielibyście obejrzeć ten serial. Ja już nie mogę się doczekać, kiedy zacznę  trzeci sezon. Z tego, co się orientuję, serial jest nadal emitowany i z pewnością jesienią pojawi się kolejna, już piąta seria.

Tutaj możecie poczytać co nieco jeszcze na temat fabuły i obsady:)

Pozdrawiam Was i zachęcam do oglądania:)

xoxo

M.